واکسن پاپیلوگارد (Papilloguard) یکی از واکسن‌هایی است که برای پیشگیری از بیماری‌هایی که ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این بیماری‌ها ممکن است باعث بروز سرطان رحم، دهانه رحم، اندام‌های تناسلی و دهان یا گلو شوند. واکسن پاپیلوگارد از ذرات شبه ویروسی تشکیل شده که در برابر انواع ویروس پاپیلومای انسانی مقاومت می‌کند. باتوجه به نتایج جست‌وجو، واکسن پاپیلوگارد یک واکسن نوترکیب بوده که جهت پیشگیری از سرطان‌های ناشی از ابتلا به گونه‌های ۱۶ و ۱۸ ویروس HPV کاربرد دارد. این واکسن در سه مرحله تزریق می‌گردد و هر مرحله در بازه زمانی مشخصی صورت می‌گیرد.
واکسن پاپیلوگارد و کاربرد آن
واکسن پاپیلوگارد یک واکسن پیشگیری از عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. این واکسن از دو ظرفیت تشکیل شده که هر کدام شامل یکی از تیپ‌های ۱۶ و ۱۸ این ویروس می‌شوند. تیپ‌های ۱۶ و ۱۸ از ویروس پاپیلومای انسانی مسئول بیشترین تعداد سرطان‌های دهانه رحم در جهان هستند. تزریق این واکسن در بیشتر کشورهای جهان توصیه شده و از طریق سازمان بهداشت جهانی (WHO) به تایید رسیده است. این واکسن در ایران نیز تولید می‌گردد و جهت پیشگیری از بروز عفونت ویروس پاپیلومای انسانی و سرطان‌های دهانه رحم، آمیزشی و غیرآمیزشی به عنوان یک واکسن پیشگیری توصیه می‌شود.
واکسن پاپیلوگارد با تزریق آنتی ژن‌هایی که در برابر ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد شده‌اند، ایمنی بدن را در برابر این ویروس تقویت می‌سازد و به عنوان یک واکسن پیشگیری از سرطان و بیماری‌هایی که ناشی از این ویروس هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، در یک مطالعه که در مجله پزشکی انگلیسیThe Lancet منتشر گردید، به این موضوع اشاره شده که واکسن پاپیگولارد می‌تواند برای جلوگیری از سرطان سرویکس در زنان کارآمد باشد. به‌طور کلی، یکی از واکسن‌های موثر در پیشگیری از بیماری‌های ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی همین واکسن است.
روش استفاده از واکسن پاپیلوگارد
روش استفاده از واکسن پاپیلوگارد برای دختران و پسران ۹ تا ۴۵ ساله براساس برنامه‌ای تعیین می‌شود. برای دختران و پسرانی که هنوز این واکسن را دریافت نکرده‌اند، واکسیناسیون به دو نوبت تزریق با فاصله ۶ ماهه توصیه می‌شود. در صورتی که دوز دوم را از دست داده‌اید، می‌توانید آن را در هر زمانی دریافت نمایید. واکسیناسیون پاپیلوگارد به‌صورت تزریق عضلانی در بازو، سر یا ران انجام می‌گیرد.
برای دختران و پسرانی که باید واکسن پاپیلوگارد دریافت را کنند، تزریق واکسن به دوز ۰.۵ میلی‌لیتری از پاپیلوگارد در مدت ۶ ماه انجام می‌شود. در صورتی که دوز اول را تزریق کرده‌اید، باید دوز دوم را در مدت ۶ ماه پس از دوز اول دریافت نمایید. همچنین اگر دارای حساسیت شدیدی به هر یک از مواد موجود در واکسن هستیدِ، باید از دریافت واکسن پاپیلوگارد اجتناب ورزید.
عوارض جانبی واکسن پاپیگولارد
عوارض جانبی این واکسن معمولاً خفیف و کوتاه مدت هستند. باتوجه به گزارشات در سایر کشورها، عوارض جانبی این واکسن شامل درد، تورم و قرمزی در محل تزریق، تب، سردرد، خستگی و درد عضلانی بوده‌اند. این عوارض جانبی معمولاً در چند روز پس از تزریق واکسن نمایان می‌شوند و در مدت زمان کوتاهی به‌طور کلی بهبود می‌یابند. به‌طور کلی، عوارض جانبی جدی واکسن پاپیگولارد بسیار نادر هستند. با این حال، برخی از عوارض جانبی جدی‌تر شامل حساسیت شدید، واکنش آلرژیک و سرطان می‌شوند. در صورتی که هرگونه علائم نامطلوب پس از تزریق واکسن پاپیگولارد را تجربه کرده‌اید، بهتر است به پزشک خود مراجعه نمایید.
محدودیت ها و احتیاط های لازم در رابطه با استفاده از واکسن پاپیلوگارد
برخی از محدودیت‌ها و احتیاط‌هایی برای استفاده از این واکسن وجود دارند که باید مورد توجه قرار گیرند. یکی از محدودیت‌های این واکسن این است که تنها برای افرادی که هنوز به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) مبتلا نشده‌اند، مفید خواهد بود. بنابراین، افرادی که قبلاً به HPV ابتلا یافته‌اند، نمی‌توانند از این واکسن استفاده کنند. همچنین، افرادی که از حساسیت شدید به هر یک از مواد موجود در واکسن برخوردار هستند، مجاز به استفاده از این واکسن نیستند. در صورتی که در گذشته به واکسن پاپیلوگارد واکسینه شده‌اید و علائمی از حساسیت نشان داده‌اید، بهتر است از استفاده مجدد از این واکسن خودداری کنید.
علاوه‌بر این، افرادی که دچار بیماری‌های خاصی مانند سرطان، عفونت‌های خاص یا بیماری‌هایی که سبب سیستم ایمنی آنها شده‌اند، هستند، باید قبل از استفاده از این واکسن با پزشک خود مشورت کنند. از آنجایی که واکسن پاپیلوگارد یک واکسن زنده نیست، نیازی به انجام آزمایش‌های خاصی برای زنان باردار نخواهد بود. با این حال، بهتر است قبل از استفاده از این واکسن، با پزشک خود مشورت نمایید. در نهایت، باید به این نکته توجه داشته باشید که این واکسن تنها برای پیشگیری از برخی از سرطان‌های ناشی از HPV مفید است و نمی‌تواند برای پیشگیری از سایر بیماری‌های جنسی مانند سیفیلیس، هپاتیت B و C یا HIV مفید باشد.
شرایط نگهداری واکسن پاپیلوگارد
واکسن پاپیلوگارد باید در دمای ۲ تا ۸ درجه سانتی‌گراد و در یخچال نگهداری شود. این واکسن می‌بایست از یخ‌زدگی و تابش نور دور نگهداشته شود. همچنین واکسن را با یخ منجمد حمل‌ونقل نکنید. بهتر است واکسن پاپیلوگارد را در جایی نگهداری کنید که از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور باشد. همچنین در صورتی که واکسن پاپیلوگارد بیش از ۲ ساعت در دمای اتاق نگهداری شود، باید مجدداً در یخچال قرار گیرد.
در صورتی که بسته واکسن پاپیلوگارد باز شده است، باید در دمای ۲ تا ۸ درجه سانتی‌گراد نگهداری شده و می‌تواند تا ۳۰ روز در این شرایط باقی بماند. همچنین می‌بایست پیش از فرارسیدن تاریخ انقضای واکسن، از آن استفاده کرد. بهتر است در صورت بروز هرگونه مشکل در نگهداری واکسن پاپیلوگارد آن را با پزشک یا یک داروساز در میان بگذارید.
تاثیرات واکسن پاپیلوگارد بر روی زگیل تناسلی
با تزریق واکسن پاپیلوگارد، سیستم ایمنی بدن به تولید آنتی بادی‌هایی که در برابر ویروس پاپیلومای انسانی موثر هستند، ترغیب می‌شود. بنابراین، با تزریق این واکسن، احتمال ابتلا به زگیل تناسلی کاهش می‌یابد. براساس مطالعات صورت گرفته، این واکسن می‌تواند برای پیشگیری از مصرف انواع سرطان‌هایی که به‌وسیله این ویروس انسانی به وجود می‌آیند، موثر باشد.
به عنوان مثال، سرطان دهانه رحم که چهارمین سرطان شایع در خانم‌ها شناخته می‌شود، بیش از نیمی از موارد ابتلا به آن، به‌دلیل عفونت ویروس پاپیلومای انسانی رخ می‌دهد. استفاده از واکسن پاپیلوگارد برای پیشگیری از زگیل تناسلی و سرطان‌های مرتبط با آن، به عنوان یک روش پیشگیری از بیماری‌هایی که می‌توانند در آینده به وجود بیایند، پیشنهاد می‌شود.
مرجع: وبسایت رسمی گروه مهندسی پزشکی همراه
این مطلب، یک رپورتاژ آگهی بوده و عصر مهر در محتوای آن هیچ نظری ندارد.
